 | |  | | | Online Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 173
Nieaktywowany Użytkownik: 354
Najnowszy Użytkownik: Ewa1984
|
| |  | |  |
|
| | | | | Gniazda rodowe Wilskich
Większość terenu Mazowsza pokrywały podmokłe puszcze położone równoleżnikowo na południe od Bzury. Wioski były nieliczne i małe, porozrzucane po lasach, a wielkość areału ziemi ornej ograniczał się do nielicznych poletek wyrwanych lasom. W średniowieczu korzystanie z dóbr lasu często nie miało ustalonych zasad i było prowadzone w sposób plądrowniczy. Wycinano drzewa najdorodniejsze, a połacie lasów zamieniano na pola uprawne. W wiekach średnich zapoczątkowano na Mazowszu gwałtowne wylesienia. Okoliczne puszcze były pełne dzikich zwierząt. Polowania na nie pozwalały na przeżycie i zabezpieczenie pobliskich miejscowości w jedzenie. Zapewne skóry i mięso z upolowanych zwierzą stanowiły również towar wymienny za inne dobra tutaj nie wytwarzane. Okoliczne lasy bogate w zwierzynę zapewne roiły się również od wilków. Pobliskie miejscowości przyjęły nazewnictwo od nich : Wilków, Wilcze Piętki, wcześniej Wilce. Miało to wpływ również na nasze nazwisko Wilski, które do dnia dzisiejszego nosimy. Bardzo często szlachta polska przyjmowała nazwiska od miejscowości, którą zamieszkiwała, w rzadkich wypadkach od patronów, a jeszcze rzadziej od przydomków.
Największą osadą w pobliży była wieś Wilkowice obecnie Wilków. Była ona centrum religijnym i wymiany dla okolicznej ludności. Dodatkowym czynnikiem wyróżniającym Wilków w gronie okolicznych miejscowości był kościół, którego istnienie jest poświadczone od 1276 roku. Kościół był już wtedy siedzibą parafii Wilkowskiej.
Nasi przodkowie noszący nazwisko Wilski wywodzą się głównie z wsi i osad na północ od miejscowości Wilków. Zamieszkiwali oni miejscowości Wilcze Piętki, Wilcze, Wilcze Krańcowe, Środkowe, Galinki. Za tym przekazem opowiada się XVIII wieczny polski genealog ksiądz Kasper Niesiecki, który w dziele swojego życia Herbarzu Polski (wydanym w czterech tomach pt. Korona Polska w latach 1728-1743) podaje informacje o Wilskich.
Wilski herbu Półkozic, w Rawskim województwie. Są Wilce z których się oni piszą, cztery mile od Rawy
Wilce to stara nazwa miejscowości Wilcze (Piętki, Średnie).
Pochodzenie rodziny Wilskich z tego regionu można również znaleźć u wcześniejszego heraldyka polskiego Bartosza Paprockiego, który w dziele Herby rycerstwa polskiego z 1584 wspomina o pochodzeniu Wilskich:
Wilscy, których jest dom rozrodzony w rawskim województwie
Zapiski te potwierdzają pochodzenie rodziny Wilskich z okolic Wilkowa.
W innym dziele opisującym lustracje diecezji poznańskiej przez biskupa Wawrzyńca Gorlickiego, który w 1603 r. wizytował sobie podległe parafie „ Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej dyecezyi poznańskiej .” T. 3 wydanym przez Józefa Łukaszewicza w Poznaniu w 1863 opisuje miejscowość Wilka, obecnie Wilga:
Wilka, gniazdo starożytnej rodziny mazowieckiej Wilskich, herbu Półkozic
Przesuwa miejsce pochodzenia Wilskich za Wisłę. Biorąc pod uwagę wcześniej podane informacje pochodzące od Paprockiego i Niesieckiego, należy jednak uważać iż Wilscy w Wildze (Wilka) to jednak inna rodzina o nazwisku Wilcki h. Topór. Są oni wymieniani w spisie z 1578 r. Ale Niesiecki typuje miejscowość Wilka na gniazdo Wilskich ?
Dość duże rozrodzenie Wilskich w rejonie Wilkowa zmuszało ich do szukania nowych miejsc do życia. Zapewne uczestnictwo w wyprawach wojennych nierzadko przynosiło rodzinie wzbogacenie, a co za tym idzie możliwość kupowania nowych majątków, wsi czy też ziemi. O dość dużym rozśrodkowaniu Wilskich w dawnym województwie Mazowieckim świadczą spisy podatkowe – lustracje królewskie z XVI w. , w których odnajdujemy ich w różnych powiatach województwa.
Najstarsze nie udokumentowane wzmianki o Wilskich pochodzą z 1330 roku i wymieniają Krzysztofa Wilskiego jako założyciela kościoła w Wilkowie, umieszczone są w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.T-XIII. Wyd. 1893.
( Kod.Maz. 115)?
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.T-XIII. Wyd. 1893.
( Kod.Maz. 115)?
Wg jeszcze innych źródeł podają iż parafia Wilkowska pochodzi z końca XIV lub z początku XV.
Wilków w 1392 r. posiadany jest przez chorążego Rawskiego Piotra z Małocic (Małoszyc?),, pod Orlą Górą jest w par. Biała Rawska (Kod. Maz. str. 115, Lib. benef , Łaski II , 295. W r. 1392 nadaje on łan zwany Uprzał¬ka we wsi Wilkowo augustyanom w Ra¬wie (Kod. Maz., 115).
W 1439r. Ziemowit, książę Mazowiecki, kupuje wieś Wilków (KkM poz. 183 ).
W1440r. sprzedaje ją bratu, księciu Władysławowi (KkM poz. 184). Autorzy Słownika Geograficznego ... łączą własność książąt mazowieckich z innym Wilkowem w pow. sochaczewskim gm. i par. Głusk i wymieniają 3 wsie Wilków – Polski , Niemiecki i Nowy i mają rację !!
W 1447 r. pierwsza wzmianka o proboszczu Wilkowskim.
1462 r. po śmierci Władysława II Wilków wraz ziemią rawską powraca do Polski, do Korony. Nowy podział administracyjny w XV wieku, włącza Wilków wraz z okolicznymi wsiami i osadami w skład powiatu bialskiego z siedzibą Białej (Rawskiej).
|
| | | | |
| | | | | Komentarze
Brak komentarzy.
|
| | | | |
| | | | | Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
| | | | |
|
| | | | | Logowanie
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
| | | | |
|
